Een NICU moeder aan het woord...

08-03-2023 | 02:31

Prematuur geboren
Onze zoon is in juli 2009 geboren met 32.4 weken in een academisch ziekenhuis. Ik had zwangerschapsvergiftiging en hij moest gehaald worden met een keizersnede. Meteen na de geboorte is hij in de couveuse gelegd aan de beademing. Hij kon nog niet zelfstandig drinken dus hij kreeg moedermelk via een sonde. Tevens werd er een infuus aangelegd waarover hij glucose kreeg. Dit infuus is vaak gesneuveld omdat het verstopt raakte door de glucose of niet meer goed zat door de beweeglijkheid van ons kind. Het infuus moest dan dus vervangen worden met als gevolg veel negatieve pijnprikkels voor onze zoon. Op de gevolgen hiervan kom ik later terug.

Toen hij 5 dagen oud was, werd er een lange lijn gezet zodat daarover de glucose gegeven kon worden. Dit is een infuuslijn die door de bloedvaten loopt tot op de borst, die langdurig kan blijven zitten. Dit scheelt in het vervangen van infusen maar bleek uiteindelijk ook hele nare levensbedreigende gevolgen te hebben voor onze zoon!

Na een paar dagen was er de verdenking van NEC en kreeg hij uit voorzorg een infuus met antibiotica. Weer een extra infuus!

Bloedvergiftiging
Na ongeveer anderhalve week werd hij plots heel ziek: bloedvergiftiging! De lange lijn werd verwijderd en op kweek gezet. Deze bleek inderdaad een bacterie te hebben meegenomen bij het inbrengen. Dit betekende een aantal extra infusen erbij voor antibiotica. Aangezien er al infusen op zijn handen en voeten zaten, werden de nieuwe infusen op zijn slapen/hoofd gezet. Weer veel negatieve pijnprikkels!

Er werd meteen een nieuwe lange lijn gezet. Na een aantal dagen leek onze zoon aan de beterende hand te zijn, maar plots werd hij weer veel zieker. Uiteindelijk bleek dat er bij het omwisselen van de lange lijnen kruisbesmetting had plaats gevonden en dat de laatste lijn weer dezelfde bacterie mee naar binnen had genomen.

De lange lijn werd verwijderd, opnieuw antibiotica die gelukkig dit keer wel effect had en onze zoon werd beter. Hij is echt heel ziek geweest en had hele nare handicaps aan de bloedvergiftiging kunnen overhouden.

Weer een lange lijn
Toch moest er weer een lange lijn geplaatst worden, want hij had de glucose die erover gegeven werd toch nog nodig. Deze bleek uiteindelijk bij het zetten te ver doorgestoken te zijn en heeft een wond in zijn hartkamer achtergelaten. Hier zijn de artsen achter gekomen doordat het aantal rode bloedplaatjes te laag bleef. Na een echo bleek er een enorme bloedklont in zijn hart te zitten. Hij kreeg direct bloedverdunners en hij heeft nog 3 maanden een canule in zijn bovenbeen gehad om elke dag bloedverdunners te kunnen inspuiten. De canule moest elke 5 dagen vervangen worden. De plek op het been kon voor het prikken verdoofd worden met zalf maar dat was alleen oppervlakkige verdoving dus elke keer prikken deed veel pijn!

In de eerste vier weken van zijn leven heeft onze zoon veel infusen gehad. Infusen die meermaals sneuvelden, ontstoken wondjes op zijn voeten achterlieten, die pijn deden en veel negatieve pijnprikkels gaven en die levensbedreigende gevolgen voor hem hadden! Er werd zelfs over gesproken dat als de littekens van de wonden op zijn voeten last zouden geven,  de plastische chirurg er aan te pas zou kunnen komen!

Besef
Realiseer je dat we het hier over een 4 weken oude baby hebben! De ervaringen tijdens de eerste 1000 dagen van een kind zijn cruciaal voor zijn ontwikkeling, wijst onderzoek uit. Moet je nagaan wat voor een impact de scheiding van ouder en kind door de couveuse op het kind heeft. Dan hebben het nog niet eens over de negatieve prikkels die het kind te verduren krijgt door het prikken van infusen en de ontstekingen die kunnen ontstaan.

Alle negatieve pijnprikkels hebben nog steeds invloed op het leven en ontwikkeling van onze zoon. Tevens hebben alle infusen in zijn couveusetijd veel gevolgen gehad voor zijn gezondheid. Hoe fijn is het dan als er een apparaat is dat de infusen in de gaten kan houden en de problemen al in een vroeg stadium kan detecteren. Dit zou voor ons kind zijn eerste weken in de couveuse zo veel aangenamer gemaakt hebben en minder hobbels veroorzaakt hebben in zijn ontwikkeling.

Caroline, moeder van een NICU kanjer